Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2013

Δις Εξαμαρτείν

Ένας σαφώς ανανεωμένος Θεσπιακός μπαίνει κάθε φορά διαφορετικός μέσα στο γήπεδο. Με 25 ποδοσφαιριστές στο ρόστερ του δίνει επιλογές στον προπονητή ώστε να ανακατεύει την τράπουλα ώσπου να ανακατευτούμε και εμείς.
Η αρχική έκπληξη του να βλέπεις καθ’ όλη την προετοιμασία της ομάδας 22 ποδοσφαιριστές και λίγο πριν ξεκινήσει επίσημα η σεζόν να γίνονται 25 με την προσθήκη 3 βασικών συμπληρώθηκε και με την μεγαλύτερη παρουσία κόσμου στο γήπεδο. Το καινούργιο γήπεδο, οι νέοι στόχοι και κυρίως η επέτειος για μισό αιώνα Θεσπιακού χάλασαν τον μεσημεριανό ύπνο για πολλούς φίλους της ομάδας.

Οι νέοι ποδοσφαιριστές της ομάδας δίνουν επιπλέον πνοή και επιλογές σε καίριες θέσεις του γηπέδου, ενώ ξεκλειδώνουν και τις δυνατότητες υφιστάμενων ποδοσφαιριστών. Ωστόσο, η πιο σημαντική από τις προσθήκες είναι αυτή του Γιάννη Τσαμούταλη ο οποίος στο παρελθόν έχει διακριθεί και σε αγώνες Moto GP χωρίς μοτοσυκλέτα. Αν τα πόδια του ήταν μαρκαδόροι, θα είχε ζωγραφίσει όλο το γήπεδο. Με 0-100 στα 4,2’’ ο Γιάννης οδηγεί την μπάλα χωρίς συναισθηματισμούς προς το αντίπαλο τέρμα. Μπορεί να μη συνηθίζει να σκοράρει όσο θα περίμενε κανείς, αλλά αυτό δεν είναι έλλειψη ικανότητας παρά συναίσθηση ομαδικότητας και ρόλου μέσα στο γήπεδο.

Στην ερώτηση «γνωρίζεις τον Γιάννη Τσαμούταλη;» όσοι τον ξέρουν εκτός γηπέδων θα απαντούσαν «μόνο φατσικά». Και αυτό γιατί δεν μιλάει καθόλου. Μοναδική εξαίρεση το χρονικό διάστημα ανάμεσα στα διαιτητικά σφυρίγματα έναρξης και λήξης του ενός ποδοσφαιρικού αγώνα. Σε αυτό το διάστημα μιλά ακόμη και σε κάθε κόκκο καουτσούκ του γηπέδου ενώ ζητά με πάθος από κάθε τούφα πλαστικού χορταριού να αποδώσει καλύτερα.

Δίπλα του έχει τον Σωτήρη Στάθη, ο οποίος φαίνεται να έρπει συγκρινόμενος με την ταχύτητα του κολλητού του φίλου Γιάννη. Οι δυο τους έχουν αναπτύξει ιδιαίτερη χημεία από τότε που νύχτα κατακαλόκαιρου κυκλοφορούσαν με μαύρα γυαλιά, δερμάτινα και μπότες ή από τότε που νοίκιασαν φέρετρο για τις ανάγκες της Αποκριάς. Ο Σωτήρης, ωστόσο, προσθέτει την εμπειρία του, την κουτοπονηριά του και τη βαθιά γνώση των συμπαιχτών του στην ανάπτυξη του παιχνιδιού ενώνοντας τις παλιές καραβάνες με τους νεόκοπους.

Άξιος αναφοράς, επίσης, είναι ο Γιάννης Αποστόλου, στον οποίο λείπει το κακορίζικο μουστάκι για να μοιάζει περισσότερο με τον Κριστόφ Βαζέχα. Η αλήθεια είναι ότι ο μικρός Γιάννης απέχει απ’ τον πρώτο σκόρερ του ελληνικού πρωταθλήματος (φυσιογνωμικά), αλλά το στυλ του και η θετική επαφή του με την μπάλα δείχνουν στοιχεία που μας επιτρέπουν να παρομοιάζουμε. Όπως συγκρίνουμε τον Κάριου με τον Κ. Κουρούνη, τον Μαρίνη με τον Λυμπερόπουλο, κάπως έτσι πετάμε τη μαλακία μας και για τον Γιάννη.

Από την άλλη, κριτική έχει δεχθεί ο προπονητής της ομάδας για την επιλογή του στο πρόσωπο του νεοαποκτηθέντος Παναγιώτη Σταύρου, ο οποίος ξεκίνησε με μόνο 3μιση τραυματισμούς και τρία στα τρία κίτρινες κάρτες. Η τοποθέτησή του στη θέση του λίμπερο, ως προσωρινός αντικαταστάτης του Κιούση, προκάλεσε αντιδράσεις από μερίδα του Καλόγρηα (χοιρινή με πατάτες). Επίσης, το ότι είναι μαύρος μας δίνει και διεθνή χροιά στην ομάδα μας.

Από τους παλιούς η κατάσταση βαίνει σε κανονικά για την εποχή επίπεδα, εξαιρουμένου του Βασίλη Στάθη που προβληματίζει με την έλλειψη φρεσκάδας που παρουσιάζει. Ίσως «κάτι να έχει» και να χρειάζεται μια επι-σωμίδα να του πάρει η Διοίκηση (κατά το επιγονατίδα). Ο μέτριος, όμως, Βασίλης έχει βάλει 2 γκολ, έχει ασίστ και έχει δώσει στην ομάδα περισσότερα απ’ ότι η παράγραφος υπονοεί. Μάλιστα το ένα γκολ του ήταν «μεγάλου παίχτου» όταν με κεφαλιά κεφαλόπουλο (από σέντρα του Γερ. Μπόγρη) έκανε το 3-2 σε έναν αγχωμένο αγώνα με τον Πανγεωργικό.

Τον δε Μαρίνη, τον γνωρίζουμε από το Γυμνάσιο ορισμένοι, άλλοι από πιο νωρίς. Κανείς δεν τον έχει δει να κάνει ανάποδο ψαλίδι. Έφτασε 31 για να το επιχειρήσει και να πετύχει το ωραιότερο γκολ της καριέρας του στον αγώνα με τον ΠΑΟ Κυριακίου. Σκοράρει σχεδόν σε κάθε αγώνα, είναι προβληματισμένος και δείχνει ότι έχει να πει ακόμη περισσότερα μέχρι το τέλος του δρόμου. Τελευταία, μάλιστα, σουτάρει με πολύ με το αριστερό, αριστερίζοντας επικίνδυνα, ενώ έχει βάλει και μαρμελάδα βατόμουρο στα αυτιά του για να ακούει ό,τι γουστάρει.

Κιούσης, Σελιανίτης, Γερ. Μπόγρης προσπαθούν να εξασφαλίσουν σταθερότητα στην ενδεκάδα καθώς ο μεν πρώτος ταλαιπωρήθηκε από τραυματισμούς, ο δεύτερος από έλλειψη συναισθηματισμού και ο τρίτος για άγνωστους μέχρι στιγμής λόγους.

Η φετινή τράπουλα έχει ρηγάδες, ψάχνει μουτζούρη, στοχεύει σε κούπες, τραβάει σπαθιά, έχει μεγάλες καρδιές και έχει αναδευτήρα όλο εκπλήξεις.

Μείνετε συντονισμένοι στον GMT, εμπιστευτείτε την μεροληψία του και ακολουθείστε τον Θεσπιακό απ’ όπου κι αν προέρχεται.

3 σχόλια:

  1. Ο φετινός Θεσπιακός είναι καλή ομάδα, με πολλούς παίκτες και δυστυχώς με πολλούς προπονητές!
    Όμως "ακολουθείστε τον Θεσπιακό απ’ όπου κι αν προέρχεται."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γιατί "δυστυχώς"; Η άποψη είναι σαν τη μύτη όλοι έχουν από μία. Που είναι το κακό;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Παρακαλώ στην έκφραση της γνώμη σας με κόσμιο και μη προσβλητικό τρόπο. Το περιεχόμενο των σχολίων θα κριθεί ως προς την προσβολή ηθών και προσωπικοτήτων και ενδεχομένως να διαγραφεί. Ο Admin δεν φέρει καμία ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων.